Hoşçakal Babacım..

Doğumuma yetişememiş babam, ertesi gün gelebilmiş.. Annecim pilav yaparken aniden sancısı tutunca karşı komşuya seslenmiş hemen .. Komşuluk şimdilerdeki gibi değil. Arabaya atladıkları gibi doğruca hastaneye.. Cep telefonu yok ki babama haber verebilsinler..
Haber yollatmışlar .. Koşmuş gelmiş hemen.. Erkek adamın erkek damadı olur diyormuş ziyarete gelenlere :)

Yakın arkadaşdık babamla.. Ne derdim varsa anlatırdım.. Çok gülerdik.. Onu bunu pek çekiştirirdik.. Taklitler yapardık.. Çok dalga geçerdik.. komik adamdı.. eğlenceli adamdı.. Anneme çok takılırdı çok yavaş hazırlanırdı diye.. Akşam biyere gidecek olsak babam sabahtan hazırlanır giyinir beklerdi :).
İyi niyetliydi babam..kimsenin işine karışmaz, kalp kırmakdan korkardı..Annemin üstüne gül koklamak biryana annemden başka birkadına yan gözle bile bakmadı..

Misafirliğe gitmez insanlar bize gelsin isterdi..
Bütün arkadaşlarım severdi babamı.. Kuzenlerime sorsan en sevdikleri amcaları dayılarıydı babam.. Saygının kalpten geldiğine inanırdı..göstermelik saygıdan hoşlanmazdı..

Evde yemek yoksa babam doğruca mutfağa girer, bize " haydut kebabı" yapardı.. Tarifini sormayın bende bilmiyorum.. Babamla gitti tarifi..

İlk kalp ameliyatı olduğunda elimi tuttu "korkma kızım, senin gelin olduğunu görmeden ölmek yok " dedi.. Biliyodum O'da korkuyordu aslında.. Hayatımın en uzun 3 saatini yaşamıştım ameliyathanenin önünde.. Yoğunbakımda gözünü açtığı ilk anda beni gördü.. Okadar sevindi ki.. Hep söyledi sonraları ilk seni gördüm diye.. Canım..

Ameliyatından 1 sene sonra evlendim.. Beni gelinlikler içinde görebildi şükür ki.. Damadını da çok sevdi.. Anneme sürekli torun sordu.. Annemle haber uçurttu.. torunu için evin bahçesine ceviz ağacı dikti.. İpek'e hamile kaldığımı öğrendiğimde ilk iş annemleri aramak oldu.. Çok sevindiler ..  Dörtgözle İpeği bekledi babam.. Doğuma girerken çok neşeliydim.. Odada beni ameliyata uğurlamak için en az 25 kişi vardı.. Herşey güzel ilerlerken babamla gözgöze geldik.. O anda içimden birşeyler koptu.. Ne olduğunu bilmiyorum.. O kadar ağladım ki.. Ameliyata gözyaşları içinde girdim içime mi doğdu bilmiyorum..

İpek'e aşık oldu babam.. Çok sevdi.. 5 ay dünyasında sadece ipoş vardı.. Dedesinin güneş gözlüsü diye sevdi hep.. Kiçikiçileri (dişi) çıkmadımı hala diye sordu her telefonda .. 10 gün daha yaşasaydı kiçikiçilerini görebilecekti ..olmadı..

Sigaradan vazgeçmedi.. İçmesin diye çok kavgalar ettim ama o hep gizli saklı içti..
Denizleri severdi.. Çok hemde.. Balık tutmak, ağ atmak babamın candamarlarıydı..
Babamı 15 mayıs 2013 de kaybettim.. Tamda istediği şekilde tamda istedği yerde vefat etti babam. 10 ay once aldığı gözü gibi baktığı minik teknesinde denizin ortasında dimdik ayakta öldü.. Hastalanmadan çekmeden öleceğini anlamadan.. Sevdiği kimsenin 90küsür yaşındaki annesinin dahil acısını yaşamadan..

Yıktı geçti bizi.. Yaktı geçti.. Kalbime sapladı çapasını demir attı gitti..

O günden beri bir İpek var yüzümü güldüren.. O' da olmasa napardım bilmiyorum.. Babamın emaneti.. bebeğime iyi bak diye o gün bana defalarca tembihlediği telefonda.. Sanki hisstmiş gibi..
o gün öğlen konuştuk balık tutmuş gelip al dedi.. Gelemem ki dedim.. bilseydim gitmezmiydim..

Herkesin birşeyi .. Kocası kardeşi oğlu amcası dayısı arkadaşı abisi ama sadece ve sadece benim babamdı.. Bir kardeşim olmuş olmasını çok isterdim bugünlerde.. Benim acımı anlayabilecek başka hiçkimse yok benden başka.. Melek oldu benim güler yüzlü babam.. Öldüğünde de gülümsüyormuş.. Bakmadım bakamadım.. Hatıramda sevdiğim haliyle kalsın istedim..

Deniz manzaralı yattığı yer bile.. Bir insan bu kadar denize aşık olabilir mi..

Canım babam nurlar içinde yat.. Seni hep sevdim.. Hala çok seviyorum.. Merak etme bebeğine çok iyi bakıyorum..